ALEKSANDRA KWIATKOWSKA
Kot europejski krótkowłosy, nazywany również kotem celtyckim, jest uznawany za naturalną rasę kota domowego. Według źródeł pierwsi przedstawiciele tej rasy pojawili się w Imperium Rzymskim, chociaż niektóre źródła podają, że zostały one sprowadzone z Egiptu. Koty europejskie zostały uznane przez FIFe za rasę dopiero w 1982 roku, co było spowodowane koniecznością ochrony pierwotnych genów tej rasy. Obecnie koty europejskie można znaleźć głównie w Skandynawii, natomiast w innych krajach są bardzo trudno dostępne. Dziś hodowcy starają się, by przedstawiciele tej rasy wróciły do wyglądu z czasów Imperium Rzymskiego.
Osoba, która nie zna się na kocich rasach, będzie myliła kota europejskiego krótkowłosego ze zwykłym dachowcem – często jedyną rzeczą, która będzie odróżniała europejczyka od dachowca, będzie rodowód posiadany przez tego pierwszego. Przedstawicieli tej rasy charakteryzuje krótka, błyszcząca, gładka i miękka w dotyku sierść. W przypadku kotów europejskich dopuszczalny jest każdy wariant kolorystyczny, do najpopularniejszych zalicza się umaszczenie szylkretowe oraz pręgowane, które uznaje się za pierwotne ubarwienie u przedstawicieli tej rasy. Również w przypadku koloru oczu możliwe jest każde ubarwienie. Spekuluje się, że istotny wpływ na ukształtowanie obecnego wyglądu kota europejskiego miały krzyżówki ze żbikiem.
Charakter kotów europejskich jest niejednoznaczny do ustalenia. Chociaż uznaje się, że przedstawiciele tej rasy są spokojniejsze od dachowców, to każdy europejczyk ma swój indywidualny charakter. Wśród tych kotów będzie można znaleźć zarówno leniwych kanapowców, jak i zwariowanych żywiołaków. Przedstawiciele tej rasy tworzą relację z właścicielem na własnych zasadach, które zwykle zależą od jego podejścia do kota i czasu, jaki mu poświęca. Kotom europejskim udało się zachować silny instynkt łowiecki dzięki temu, że w przeszłości nie wprowadzono u tej rasy w znaczącym stopniu modyfikacji genetycznych. Ta cecha zalicza przedstawicieli tej rasy do drapieżnych gatunków inwazyjnych, przez co nie powinny spacerować samopas – jedyną metodą, by europejczyk mógł spędzać czas na zewnątrz, jest przyzwyczajenie go do szelek, w których będzie mógł wychodzić na spacer razem z właścicielem.
Koty europejskie krótkowłose charakteryzuje duża siła, a co za tym idzie – są to zwierzęta bardzo odporne na choroby. Jedyną wadą genetyczną, która może przytrafić się tej rasie, jest kardiomiopatia przerostowa. Europejczyki nie wymagają również skomplikowanej pielęgnacji – wystarczy, że właściciel raz na tydzień lub dwa tygodnie wyczesze sierść kota w celu usunięcia martwego włosia. Jeżeli kot nie będzie czesany regularnie, może dojść do zakłaczenia w czasie mycia. Ważna jest również kontrola pazurów co dwa – trzy tygodnie i w razie potrzeby podcięcie ich przy pomocy specjalnych nożyczek lub gilotynki. Dieta kota europejskiego powinna zawierać karmę wysokiej jakości z dużą zawartością mięsa. Właściciel podając pożywienie swojemu pupilowi powinien dokładnie odmierzyć ilość karmy oraz uważać z podawaniem innych przysmaków. Jeżeli o to nie zadba, wtedy europejczyk szybko dorobi się nadwagi.
