Porównywanie wieku kota z wiekiem człowieka nie jest zabawą, a sposobem na zrozumienie etapowego rozwoju kota, co powinno przekładać się na odpowiednią opiekę nad kotem w poszczególnych etapach jego życia i odpowiednią profilaktykę medyczną. Powszechnie uważa się, że jeden rok ludzkiego życia odpowiada 7 latom życia kota. Podejście to jest błędne. Najszybszy rozwój kota przyda na okres kocięcy. Wiek sześciomiesięcznego kota, kończący ten okres porównuje się z wiekiem 10 lat człowieka. Stosunkowo szybkie zmiany w rozwoju kota następują także w okresie juniorskim. Od drugiego roku życia kota rozpoczynającego okres dorastania liczy się rok życia kota za 4 lata życia człowieka (dokładana tabela z wiekiem kota w porównaniu z człowiekiem i etapami życia kota w środku tekstu).
Opracowano wiele tabel wieku kota w porównaniu z wiekiem człowieka. My oparliśmy się na opracowaniu przyjętym w 2010 roku przez Association of Feline Practitioners (AAFP) i American Animal Hospital Association (AAHA) popartym przez European Society of Feline Medicine (ESFM).
Wyodrębnione etapy życia (grupy wiekowe) kota nie stanowią ścisłej klasyfikacji ponieważ poszczególne koty mogą rozwijać się w nieco innym tempie na co może mieć wpływ wielu czynników np. rasy (np. Maine Coon dojrzewa wolniej), stylu życia kota (koty wolno żyjące dojrzewają szybciej), warunków bytowych (dieta, opieka medyczna, kochający ludzie, brak stresorów). Wytyczne te dają jednak dogodną klasyfikację pomagającą skupić uwagę na zmianach fizycznych i behawioralnych, które występują na różnych etapach życia kota (np. wrodzonych wad kociąt, zapobiegania otyłości u juniorów). Klasyfikacja ta umożliwia ludziom opiekującym się kotami i lekarzom weterynarii dobrać odpowiedni na każdym etapie rodzaj profilaktyki zdrowotnej, dobrać odpowiednią do wieku dietę, zaobserwować nietypowe zmiany behawioralne i kliniczne. Składniki energetyczne i odżywcze konieczne dla zdrowia kota są różne na różnych etapach jego życia i dieta musi być zmieniana wraz z etapami rozwoju aby dostarczyć kotu potrzebnych składników i utrzymać odpowiednią wagę. Otyłość może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej zapadają na nią koty w wieku średnim. Ryzyko otyłości można zmniejszyć poprzez zachęcanie kota do aktywności poprzez wspólną zabawę i odpowiednią dietę. Seniorom i kotom w podeszłym wieku zaleca się częstsze weterynaryjne badania kontrolne (co najmniej dwa razy w roku) niż kotom będącym na wcześniejszych etapach życia (co najmniej raz w roku). Prewencyjna opieka weterynaryjna może poprawić jakość życia kota i przedłużyć jego życie.
Kocięta mają olbrzymi popęd do zabaw, którego szczyt przypada na około 3 miesiąc życia. Potem zabawa staje się czymś powszechnym. W okresie tym należy jak najwięcej bawić się z maluchem i kupować mu zabawki. Kocięta przyzwyczaja się do korzystania z kuwety, czyszczenia zębów, obcinania pazurów, transportu, chodzenia na smyczy. Kota należy uczyć cierpliwie i najlepiej z wykorzystaniem kocich smakołyków. Nie można zmuszać do niczego kota ani też na niego krzyczeć, ponieważ może to wywołać agresję obronną. Pod koniec okresu kocięcego koty przeważnie poddaje się zabiegowi sterylizacji. Kotom juniorom i kotom dojrzewającym warto kupować zabawki logiczne, które rozwijają inteligencję kota. U kotów dorosłych obserwuje się spadek aktywności i zwiększenie podatności na przyrost masy ciała. U kotów seniorów i kotów w podeszłym wieku należy szczególną uwagę zwracać na zmiany w zachowaniu (np. wokalizacja, zmiany użytkowania kuwety). Każda zmian zachowania powinna być potraktowana jako problem medyczny i skonsultowana z lekarzem weterynarii.
Najstarszym kotem, jakiego wiek udowodniono (Księga Rekordów Guinnessa), była kotka z Austin w Teksasie Creme Puff (na filmie), która przeżyła 38 lat i 3 dni (3.06.1967-6.08 2005). W przeliczeniu na ludzki wiek miała 168 lat.
Jake Pery (na filmie i zdjęciu poniżej) człowiek Creme Puff, który uwielbia koty i mieszka z ich liczną gromadą, twierdzi, że mieszkał także z kotem, który przeżył 35 lat. Faktem jest, że koty mieszkające z Perym dożywają sędziwego wieku. Nie na darmo się mówi, że miłość czyni cuda: koty szczęśliwe, kochane i traktowane po partners, przy odpowiedniej pielęgnacji dożywają sędziwego wieku.
Do niedawna najstarszym kotem żyjącym był mieszkający w Wielkiej Brytanii kot Poppy (na pierwszym zdjęciu). Popy zmarł w czerwcu tego roku i o miano najstarszego kota żyjącego stara się mieszkająca w Irlandii 25 letnia kotka Phoebe. Poppy choć był pod koniec życia głuchy i ślepy był nadal bardzo żywotny. Najstarszym naszym znajomym kotem, rozpieszczanym przez dwie dziewczyny, Gosię i Dominikę, był kot Leon, który przeżył w dobrej kondycji 18 lat, 7 miesięcy i 14 dni. Leon miał dołączyć do grona naszych przyjaciół ale nie zdążył? Przyrodnia siostra naszych przyjaciół Amelki, Kleopatry i Honzy przeżyła 18 lat i 3 miesiące.
Za średnią długość życia kota przyjmuje się wiek 14 – 16 lat. Koty nie wychodzące z reguły żyją dłużej niż koty wychodzące. Pamiętajcie prosimy, że podobnie jak w przypadku ludzi również w przypadku kotów można spowolnić proces starzenia. Zadumajcie się nad tym w jakim stadium rozwoju jest Wasz kot i jak możecie mu pomóc. Pamiętajcie o tym, że kot powinien mieć odpowiednią do wieku i stylu życia dietę (dobre odżywianie jest podstawą strategii prozdrowotnej; dieta to także woda spożywana przez kota), odpowiednią dawkę ruchu. Nie zapominajcie też o profilaktyce prozdrowotnej, odrobaczeniach, szczepieniach, okresowych wizytach u lekarza weterynarii i pielęgnacji (szczotkowanie, czyszczenie zębów). Pamiętajcie też o tym, żeby nie narażać kotów na stres ponieważ wiele kocich chorób ma podłoże w stresie. Kochajcie swoje koty, bo miłości człowieka najbardziej potrzebują. Pamiętajcie o tym, ze mruczenie zadowolonego kota działa prozdrowotnie i na niego i na człowieka. Miejcie czas dla kota. „Czas spędzony z kotami nigdy nie jest czasem straconym” (Colett).
Niech Kot jak najdłużej będzie z Wami
Set & Thot
