LIDIA GRABOWSKA
Myśląc o kocim dzieciństwie ciężko nie oprzeć się obrazowemu porównaniu kociąt i małych dzieci. Przewidując większość niebezpieczeństw czyhających na koty, możemy zawsze wyobrazić sobie bardzo ruchliwe i ciekawskie małe dwu-, czteroletnie dziecko, które znalazło się w otoczeniu nieprzystosowanym do siebie.
Osesek to kot w wieku od urodzenia do pierwszego miesiąca życia. Kocięta są wtedy całkowicie bezbronne i niesamodzielne. Na ich kondycję i przetrwanie największy wpływ ma zdrowa i prawidłowo odżywiona kocia mama. Najpoważniejszym zagrożeniem w tym okresie jest jej utrata. Kiedy kotka odrzuca młode, bądź z przyczyn zdrowotnych nie może ich karmić, najważniejsze jest, by kotek otrzymywał kocie mleko, zawierające taurynę i immunoglobuliny. Taki koci noworodek wychowywany bez matki i dokarmiany przez człowieka to duże wyzwanie.
Wczesne kocięctwo od okres do około 3 miesiąca życia, czyli do odstawienia przez matkę. Koty już wtedy całkiem dobrze się poruszają, widzą, słyszą i reagują na bodźce zewnętrzne. Zaczynają wtedy przechodzić na stały pokarm. Jest to również bardzo ważny czas odrobaczania i szczepień. Zagrożenia związane z tym okresem zależą w dużej mierze od człowieka. Decyzja o zbyt wczesnym opuszczeniu grupy rodzinnej lub jej utrata może spowodować u kota silne zaburzenia rozwoju psychofizycznego. Za dolny wiek, w którym kota można rozłączyć z rodziną uznaje się 12, a nawet 16 tydzień życia. Ciekawe świata maluchy zaczynają w tym czasie zwiedzać najbliższą okolicę, czyli cały dom. Właściciele muszą wykazać się nie lada wyobraźnią, aby przewidzieć ich wszystkie ruchy i zamiary. Otwarta toaleta, pralka, zmywarka, piekarnik, lodówka, czy niedomknięte drzwi wyjściowe – to tylko kilka z niebezpieczeństw. Warto pamiętać też o sznurkach, gumkach recepturkach i innych przedmiotach, które łatwo mogą zostać połknięte w trakcie zabawy.
Kocięctwo to okres od mniej więcej 3 do 6 miesiąca życia. Kot bardzo szybko wtedy rośnie i rozwija się. Gwałtowny wzrost wymaga prawidłowego żywienia, a towarzystwo innych kotów pomaga w rozwoju społecznym, poprzez naśladownictwo. W tym okresie koty najbardziej narażone są na urazy poprzez upadki z wysokości i stłuczenia. Aby zapobiec wypadkom należy pochować też wszystkie kable, które mogą zostać łatwo pogryzione. Innym sposobem jest posmarowanie ich np. roztworem kwasku cytrynowego lub poukładanie na nich skórki z cytryny i pomarańczy – na większość kotów działa to odstraszająco. Kolejnym zagrożeniem może być żelazko – postrzegane przez kota jako źródło rozkosznego ciepła. Reklamówki foliowe i plastikowe to kolejne ryzyko, ponieważ koty uwielbiają wchodzić do wszelakich toreb – nie tylko tych szeleszczących. Należy pamiętać też o szklanych, łamliwych przedmiotach, a także o igłach, agrafkach i innych kłujących rzeczach, które mogą dotkliwie pokaleczyć zwierzę. Jednym z największych wrogów kota w domu jest chemia, środki czystości, detergenty i leki. Ważne jest, aby znalazły się poza zasięgiem, najlepiej w szczelnie zamkniętych szafkach.
Wiek młodzieńczy trwa od 6 do 24 miesiąca życia kota. Jest to czas dojrzewania, również płciowego, i tym samym dobry moment na podjęcie decyzji odnośnie kastracji. Dieta takiego kota powinna być uzależniona od wzrostu i budowy ciała, oraz faktu, czy jest wykastrowany. Koty mogą ogryzać rośliny doniczkowe i kwiaty cięte, dlatego najlepiej wysiać szybko rosnące gatunki traw, które staną się kocim przysmakiem. Warto pomyśleć też o zabezpieczeniach okien i drzwi balkonowych siatkami, które powstrzymają kota od wyskoku za przelatującą muchą. Kolana właściciela są dobrym miejscem dla kota, ale nie w podróży. Dlatego bezpieczne wycieczki samochodem koty odbywają tylko w transporterze.
Kot jest istotą o bardzo silnym charakterze, ale jednocześnie małej odporności na stres. Niepoświęcenie mu należytej uwagi jest również poważnym zagrożeniem dla kociej psychiki, niezależnie od wieku. Wbrew obiegowym opiniom koty nie są całkowitymi samotnikami i uwielbiają towarzystwo. Kociak w domu to ogromna radość, ale jak widać również obowiązki. Pamiętajmy, że łagodna perswazja zwykle przemawia do bystrego kota, potrzebuje on jedynie uważnego i odpowiedzialnego właściciela.
