MAŁGORZATA SKOCZEK
Wścieklizna jest chorobą odzwierzęcą, czyli taką która jest przenoszona przez zwierzęta na człowieka, przyczyną tej choroby jest wirus z rodzaju Lyssavirus (z greckiego λύσσα lyssa oznaczającego wściekłość, furię, wściekliznę i łacińskiego virus). Choroba ta dotyka centralny układ nerwowy, są na nią wrażliwe wszystkie gatunki ssaków, w tym ludzie i koty. Wirus przenosi się głównie poprzez kontakt śliny zakażonego zwierzęcia z uszkodzoną skórą lub rzadziej błoną śluzową. Pogryzienie nie jest jedyną drogą zakażenia, wirus może również przemieszczać się m. in. Przez drogę aerogenną czyli np. gdy wchodzimy do jaskini w której wdychamy aerozol z odchodami nietoperzy, jest to jednak bardzo rzadka droga infekcji.
W momencie pojawienia się objawów, zazwyczaj jest już za późno. Jest to choroba niemal w 100% śmiertelna i nieuleczalna, dlatego tak ważne są szczepienia przedekspozycyjne dla ludzi, jak i również dla zwierząt, szczególnie tych, które wypuszczamy na zewnątrz. Pierwszą dawkę podaje się kociętom w wieku 12-16 tygodni. Kotom dorosłym szczepionki przeciwko wściekliźnie aplikuje się zwykle co 2-3 lata.
Co możemy zrobić w razie wystąpienia objawów u naszego kota oraz jak je dostrzec?
Choroba może przyjąć formę cichą lub gwałtowną, może nie dawać żadnych symptomów przez kilka miesięcy, dlatego powinniśmy obserwować nasze zwierzęta nawet przez okres 6 miesięcy od momentu ugryzienia przez nieznajome zwierzę lub kontaktu ze zwłokami potencjalnie zakażonego zwierzęcia. Jednymi z pierwszych objawów obu faz (trwających zazwyczaj 12-48 godzin) są gorączka, wokalizowanie i miauczenie, biegunka lub zaparcia oraz ból i świąd w okolicach rany. Po pierwszych objawach występuje gwałtowna lub cicha forma. Objawem gwałtownej formy jest agresja, głośne zawodzenie i miauczenie, kot może wykazywać autoagresję jak i również mieć omamy i napady szału. Przy gwałtownym przebiegu choroby można zauważyć także ślinotok, który jest również charakterystyczny dla objawów cichszego przebiegu wścieklizny. Zaliczają się też do niego osowiałość, apatyczność oraz senność. Warto także zwrócić uwagę na ogólne zachowanie naszego pupila, jeżeli diametralnie się zmieniło np. z aktywnego kota nagle stał się ospały, to również może oznaczać wściekliznę.
Gdy choroba się rozwinie zazwyczaj występują już typowe objawy, takie jak agresja, ślinotok i omamy. Kot może atakować właścicieli, losowe przedmioty, samego siebie lub inne zwierzęta. Może się chować i uciekać. Po tej furii kot przechodzi w fazę porażeniową, ma zaburzenia świadomości, źrenice nie reagują na światło, z pyszczka leci piana a mięśnie, w szczególności kark, stają się sztywne. Kot zaczyna się dławić własną śliną i dusić z powodu porażenia mięśni oddechowych.
Gdy nasz kot zostanie ugryziony lub podrapany przez obce nam zwierzę powinniśmy natychmiast udać się do weterynarza, lub skontaktować z powiatowym lekarzem weterynarii.
