MAGDALENA KIERZEK
W dzisiejszym świecie nauka stale nas zaskakuje, a natura wcale nie zamierza zostać w tyle. Naukowe eksperymenty łączące naturę z innowacjami genetycznymi są coraz bardziej powszechne. Dzięki nim powstają hybrydy roślin i zwierząt o zupełnie nowych cechach, a to sprowadza nas do ważnego pytania : gdzie w tym wszystkim są granice? Z niewinnych prób łączenia probówek z laboratorium, człowiek poszedł o krok dalej i zaczął eksperymentować z żywymi istotami, w tym – z dzikimi kotami. Ich hybrydy stanowią niezwykłe studium ewolucji i przystosowania. Tyglew, legrysy i jaglewy to trzy przykłady tych unikalnych mieszanych gatunków.
Tyglew: mistyczne połączenie samca tygrysa i samicy lwa
Tyglewy, powstałe z krzyżowania samca tygrysa z lwicą, to istoty, które długo uważano za legendy. Te wyjątkowe hybrydy, łączą cechy obu rodziców – ich wygląd jest naprawdę imponujący! Sierść tyglewów jest zwykle płowa lub rudawa z delikatnymi prążkami (jak u tygrysów) i cętkami (jak u młodych lwów), a kształt głowy i wielkość mogą wykazywać cechy lwa.
Samce tych hybryd zazwyczaj są niepłodne, chociaż zdarzają się wyjątki, takie jak przypadki u samicy Noelle, która urodziła „tytyglewa”. Tyglewy rzadziej osiągają większe rozmiary niż ich rodzice. Prawdopodobnie wynika to z obecności genu hamującego wzrost pochodzącego od lwicy, co jest wynikiem strategii reprodukcyjnej lwów. Te hybrydy często są bardziej podatne na choroby niż ich naturalne odpowiedniki, dlatego więc, opiekunowie zagrożonych gatunków sprzeciwiają się hodowli mieszańców.
Legrys – mieszanka samca lwa i samicy tygrysa
Legrysy, podobnie jak tyglewy, to efekt tej samej krzyżówki, jednak tym razem samcem jest lew. Te hybrydy również nie występują w środowisku naturalnym, powstają z celowego lub przypadkowego skrzyżowania zwierząt w niewoli. W warunkach dzikich drapieżniki te występują w zupełnie innych środowiskach, a to utrudnia naturalne połączenie. Nawet gdyby te gatunki miały się spotkać (a jest to mało prawdopodobne z uwagi na ich różnice w siedliskach), mogłoby to prowadzić do konfliktów między nimi. Tak więc przykłady związania tygrysic z lwami są bardzo rzadkie. Pierwsze udokumentowane dane na temat legrysów pochodzą z Azji z okresu wczesnego XIX wieku.
Te hybrydy zwykle żyją od 15 do 20 lat. Samce zazwyczaj są bezpłodne, za to samice mogą mieć potomstwo. Co ciekawe, największym kotowatym w historii jest legrys Hercules, który żyje w amerykańskim rezerwacie przyrody w Myrtle Beach.
Jaglew: krzyżówka jaguara i lwa
Ostatnim, ale równie ciekawym przykładem jest jaglew, hybryda powstała z połączenia jaguara i lwa. Te dwie amerykańskie koty stanowią wyjątkową parę rodzicielską dla jaglewów. Charakteryzują się one zwykle cechami obu rodziców, ale ich wygląd i zachowanie mogą różnić się w zależności od konkretnego osobnika. Udokumentowano dwa przypadki jaglewów, które urodziły się 9 kwietnia 2006 w Barrie w Kanadzie. Jahzara (samica) i Tsunami (samiec) były wynikiem niezamierzonego pokrycia lwicy Loli przez czarnego jaguara Diablo.
Wyzwania związane z istnieniem hybryd dzikich kotów
Pomimo ich fascynującego pochodzenia i unikalności, istnienie hybryd dzikich kotów niesie ze sobą ogromne ryzyko. Ich rzadkość sprawia, że stanowią one przedmiot pożądania w handlu nielegalnymi zwierzętami oraz są one obiektem nieetycznych praktyk hodowlanych. To stawia je w sytuacji zagrożenia zarówno ze strony ludzi, jak i w kontekście zachowania ich dzikiej natury. Hybrydy te często są więc sporne z punktu widzenia etyki i ochrony gatunków. Wymagają uwagi i nadzoru ze strony organizacji zajmujących się ochroną zwierząt i środowiska naturalnego. Dlatego też, takie hybrydy rzadko są eksponowane publicznie z uwagi na kontrowersje i problemy związane z ich istnieniem.
