Pisaliśmy o przyjaźni kota rasy van z lisem. Nie tylko ta przyjaźń jest wyjątkowa. Sam kot van to bardzo wyjątkowy osobnik w kociej rodzinie – to kot, który nie boi się wody a wręcz lubi pływać.
Koty van (turecka wymowa von) to starożytna rasa kotów, które zamieszkiwały centralną i południowo – zachodnią Azję. Nazwa van wzięła się od położonego we wschodniej Turcji jeziora Van, gdzie vany zadomowiły się ponad 2000 lat temu. Wolnożyjące vany można spotkać też w Iranie i Iraku. Turcy nazywają te koty Van Kedi (kedi – kot) albo kotami kurdyjskimi ponieważ wywodzą się z rejonów, w których żyli przodkowie Kurdów.
Van jest kotem średniej wielkości, i waży w granicach od 3 do 8 kg. Jego sylwetka jest smukła a zarazem muskularna. Koty tej rasy są śnieżnobiałe, na głowie i ogonie mogą mieć kolorowe oznaki: rude, kremowe, czarne, niebieskie, szylkretowe (najczęściej rude). Kolorowe oznaki zajmują najwyżej 20% okrywy włosowej, która zaliczana jest do półdługiej. Uważa się, że sierść vana jest w dotyku tak przyjemna, jak kaszmir ponieważ ich okrywa włosowa nie ma podszerstka, co sprawia, że sierść, która jest stosunkowo wodoodporna, szybko schnie.
Pomiędzy palcami Van ma powiększone fałdy skóry – płynąc van rozpościera palce wtedy fałd skórny napina się tworząc coś w rodzaju płetwy. Vany nie tylko pływają z głową uniesioną nad powierzchnią wody, łapiąc rybę zanurzają całą głowę pod wodę. Mogą mieć oczy bursztynowe lub niebieskie albo jedno oko bursztynowe a drugie niebieskie, co jest charakterystyczne dla tej rasy. Wśród vanów spotyka się osobniki głuche – najczęściej u kotów z oczami niebieskimi.
Wolno żyjące Vany zostały uznawane za gatunek zagrożony i podlegają ścisłej ochronie. W celu odbudowy populacji niektóre osobniki zostały umieszczone w ogrodach zoologicznych. W Turcji Vany uważane są za jej wizytówkę i dobro narodowe. Wywóz Vanów poza Turcję jest zakazany. Spotyka się jednak oferty nielegalnego ich wywozu. Na poniższym zdjęciu jest pomnik Vanów w Van Lake.
Ponoć pierwsza para kotów rasy Van opuściła okolice jeziora w 1955 roku. Angielskie fotografki Laura Lashington i Sonia Holliday, które zostały zatrudnione przez tureckie Ministerstwo Kultury i Turystki w celu wykonania fotografii promujących Turcję zabrały do Anglii parę kotów. Koty te zapoczątkowały hodowlę Vanów pod nazwą Kot Turecki Van.
https://www.youtube.com/watch?v=ka7itt6s_q4
Rasa ta został oficjalnie uznana w 1969 roku. Do Stanów Zjednoczonych Vany zostały przywiezione w 1970 roku przez amerykańskich żołnierzy stacjonujących w Turcji. W Polsce jest zarejestrowana niewielka liczba kotów hodowlanych tej rasy. Vanem jest nasz przyjaciel Milki https://www.kici-kici.pl/przyjaciele/milki/
W domu Van zazwyczaj wybiera sobie jedną osobę i stale jej towarzyszy. Lubi się bawić i skakać, nie boi się ludzi przychodzących z wizytą. Chętnie uczestniczy w zabawach dzieci. Nie jest agresywny. Niektóre Vany uwielbiają brać prysznic ze swoim człowiekiem a wszystkie będą zadowolone z kąpieli w wannie. Niektórzy ludzie zabierają Vany na basen. Ponieważ Vany żyją w stadach decydując się na adopcję warto zapewnić Vanowi towarzystwo innego kota. W ogóle decydując się na adopcję kota warto rozważyć adopcję 2 kotów.
Niech kot będzie z Wami
Set & Thot
